کارگردان مستندهای «همه چیز برای فروش» و «تا بادها، یادها را نبرند» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بنده اصالتاً یزدی هستم و سال ها در این شهر تاریخی زندگی کرده ام و به آن علاقه زیادی دارم. من بارها در بافت تاریخی تماشایی یزد پرسه زنی کرده ام و همواره این مسأله و دغدغه ام بود که ببینم این شهر اصلاً چطور شکل گرفته است. شدت علاقه زیاد به شهر یزد باعث شد به این نتیجه برسم که باید یک مستند ۲ قسمتی از تاریخچه این شهر تولید کنم.

وی در همین راستا ادامه داد: اولین قسمت این مستند به تأسیس بلدیه و اینکه اساساً بلدیه چطور تأسیس شد و کی به یزد آمد می پردازد. من این موضوع را به شهرداری یزد مطرح کردم و خوشبختانه مدیران جدید شهرداری با این طرح موافقت کردند و پس از برگزاری جلساتی به این نتیجه رسیدیم که می توانیم کار را به تولید برسانیم.

صراف یزد خاطرنشان کرد: کل زمان این مستند ۳۷ دقیقه است و ما تنها ۱۷ روز برای فیلمبرداری وقت گذاشتیم اما به دلیل اینکه بخشی از این فیلم بر اساس اسناد تاریخی است و باید اسناد پیدا می کردیم زمان زیادی صرف این کارها شد چرا که بسیاری از ارگان ها و نهادهای دولتی که آرشیو در اختیار داشتند به راحتی اسنادشان را به ما نمی دادند و از سوی دیگر برخی اشخاص نیز با ما چندان همراهی نمی کردند و همه این ها باعث شد که تولید این اثر حدود ۱۵ ماه زمان ببرد.

این مستندساز متذکر شد: قسمت دوم این مستند هنوز تولید نشده اما با حمایت شهرداری یزد از تولید قسمت اول یک دلگرمی در بنده به وجود آمد که می توان این مستند ۲ قسمتی که در رابطه با شهری است که میراث مشترک بشریت است و ثبت جهانی یونسکو شده را بسازم و امیدوارم اتفاقات بسیار خوبی سر راه مان باشد.

وی سپس در پاسخ به این پرسش که آیا برای پخش جهانی و یا حضور در جشنواره های بین المللی هیچ اقدامی صورت داده اید یا خیر اظهار داشت: این فیلم نسخه دیگری دارد که کمی با آنچه در جشنواره سینماحقیقت می بینیم متفاوت است در واقع نکاتی در آن نسخه است که مخصوص تأکیدات سفارش دهنده یعنی شهرداری یزد است. آن نسخه تاکنون به ۵ زبان ترجمه شده و قرار است ابتدا در شهرهای خواهرخوانده یزد و سپس در جشنواره های معتبر مستند در سراسر دنیا نمایش داده شود.

صراف یزد در بخش دیگری از این گفتگو به معضلات پیش روی مستندسازان و سینمای مستند اشاره کرد و با تأکید بر اینکه معیشت مستندسازان در خطر است تصریح کرد: ما مسائل و معضلات بسیاری پیش رو داریم یکی از بزرگترین معضلات ما معیشت و اقتصاد نابسامان سینمای مستند است. مستندساز تا مادامی که دغدغه نان داشته باشد نمی‌تواند اثر خوبی را تولید کند. فقدان اکران مناسب برای آثار مستند نیز یکی دیگر از دغدغه های ما است. متأسفانه ما مخاطب را تربیت نکردیم که فیلم مستند ببینند.

وی در پایان این گفتگو افزود: باید بیش از این فیلم های مستند اکران شوند. نهادهای ذی ربط باید به سینمای مستند توجه کنند. گروه هنر و تجربه باید اکران فیلم های مستند را بیش از این گسترش دهد و امیدواریم که شاهد رونق بیشتر سینمای مستند در کشورمان باشیم.